Hanneke van Renterghem
Schrik,
verdriet, hoe moet dat nu, boos op de baas, eigenlijk had je het wel zien
aankomen. Misschien sluimerde het al langer, functioneerde je al een hele tijd
niet lekker meer, was je overspannen of angstig. Het bedrijf toch op de fles,
terwijl je tegen beter weten in, misschien hoopte dat het nog wel goed zou
komen.
Jij had
steun aan je collega’s, samen mopperen in de kantine, of tijdens het
wandelingetje in de pauze. Voorlichtingsbijeenkomsten, bij de huisarts geweest
of misschien al weer hulp van een loopbaanadviseur gehad. Je krijgt van alle
kanten steun en gaat zo goed mogelijk door. Elke
crisis is een kans nietwaar……
En thuis?
Je partner
en kinderen, schrikken en zijn ook boos, verdrietig of bang. Ze willen helpen,
maar hulp van iemand die zo dicht bij je staat is soms moeilijk te accepteren.
Ze kennen je te goed en komen te dichtbij.
De
tekortkomingen op je werk worden doorgetrokken naar thuis. Thuis vergeet je ook
altijd dit of dat, of durf je ook niet voor je mening uit te komen….
Voor je het
goed en wel in de gaten hebt is het thuis ook een stuk minder aangenaam, niet
in de laatste plaats omdat het dagritme van het gezin behoorlijk verstoord wordt
doordat je nu opeens hele dagen thuis bent.
Rot voor jou, jij bent
toch het slachtoffer, maar hoe is het voor de partner en het gezin?
De stress
van je partner betekent dubbele stress voor jou. Als je partner rustig en
positief zou kunnen blijven zou dat beslist gezonder zijn voor de situatie.
Als je samen
rustig kunt overleggen en zonder teveel emotie plannen voor de toekomst zou
kunnen maken, komt dat de gemoedsrust zeker ten goede.
Je kunt een nieuwe baan in Friesland
krijgen, wil je
gezin mee verhuizen? Is er draagvlak voor deze kans? Zien ze het als een kans
of als bedreiging.
Steun van je
partner en gezin is belangrijk, alleen de partner en het gezin moeten dat wel
aan kunnen en opbrengen. Zij zitten namelijk ook met hun eigen angsten en
emoties: Kunnen we hier wel blijven wonen, raak ik straks mijn vriendjes kwijt
als we moeten verhuizen, wat zal de buurt wel zeggen?
Als loopbaan-
of outplacementadviseur vragen we er wel na hoe het thuis is. Maar tenslotte
begeleid je je cliënt en niet zijn omgeving. Daar wordt je voor betaald.
Een rustige,
veilige en open thuissituatie komt onze cliënt immers ook weer ten goede.
Misschien
gewoon eens gaan uit proberen!
Ik herken wel veel van de situatie die je beschrijft. Er is helaas niet altijd ruimte om de situatie thuis met de cliënt moeten bespreken cq de cliënt hierin begeleiden.Toch denk ik dat het thuisfront een zeer belangrijke factor is in de situatie van cliënt wellicht wanneer een dergelijke situatie speelt dat het toch handig kan zijn als de partner ook een keer met cliënt mee op een sessie komt om eens te onderzoeken hoe de partners elkaar kunnen ondersteunen.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Johan